اجزای سازنده دنیا را بدانیم و بشناسیم
تا کنون فکر کرده اید که دنیای کنونی ما از چه چیزهایی ساخته شده است ؟ دانشمندان میگویند بخش اعظم دنیای کنونی از ماده تاریک و تاریکی مطلق تشکیل شده . گفته میشود که بخش زیادی از قسمت مادی و غیر انرژیک جهان هستی از مادهی تاریک ساخته شده است. مادهی تاریک شاید رازآلودترین چالش پیش روی فیزیکدانان در ۱۰۰ سال اخیر بوده است.
مادهای که هنوز نیز به ماهیت و چیستی وجود آن پی برده نشده است.در این گزارش به بررسی مفصلی از مادهی تاریک و تاریخچهی آن و نیز تلاشهای دانشمندان برای کشف و شناسایی این ماده میپردازیم.ما تنها در مورد بخش کوچکی از ماده در جهان میدانیم. بقیهی کاینات را تنها یک مادهی مرموز تشکیل داده که با عنوان مادهی تاریک شناخته میشود.
اگر یک موجود فراجهانی با استفاده از یک واقعیت موازی موفق به دیدار از جهان ما شود، به احتمال زیاد آنها حتی پی نخواهند برد ما در این جهان وجود داریم.به بیانی واضحتر، جهان بسیار بزرگ است و سیارهی ما مانند نقطهی آبی کمرنگ بسیار کوچکی به شمار میرود. اما نکتهی بدتر از این هم وجود دارد؛
اینکه فراجهانیها حتی ممکن است متوجه هیچ یک از ستارهها و سیاراتی که پیرامون آنها در گردش هستند نیز نشوند. آنها حتی احتمال دارد، به وجود ابرهای وسیعی از گرد و غبار که از طریق فضا در کیهان شناور هستند نیز پی نبرند.
اجزای سازنده دنیا را بدانیم و بشناسیمهمهی این پدیدههای آشنا در واقع تنها کسری از مادهی موجود در جهان ما را شامل میشود.بقیهی جهان از چیز دیگری ساخته شده است. مادهای که هیچ کسی روی سیارهی زمین تا به حال آن را ندیده است.اگر بخواهیم از یک نام بهتر استفاده کنیم، باید اشاره کنیم که فیزیکدانان این پدیده را «ماده تاریک» نامیدهاند.
اگر آن ماده در کل کیهان وجود نداشته باشد،در آن صورت کهکشانها از هم گسسته شده و هر کدام به سویی پرتاب خواهند شد. در حال حاضر هیچکس نمیداند که ماهیت و چیستی آن به طور دقیق چگونه است، اما فیزیکدانان به شدت به دنبال یافتن آن هستند.
اجزای سازنده دنیا را بدانیم و بشناسیمهر چیزی در اطراف خود میبینید، از بدنتان تا سیارهی زمینی که رویش ایستادهاید تا ستارگان آسمان، همه و همه از اتم ساخته شدهاند. اتم نیز به نوبهی خود از ذرات کوچکتری مانند پروتون و نوترون ساخته شده است که بسیاری از آن ذرات هم میتوانند به ذرات و اجزای کوچکتر و بیشتری تجزیه شوند.
اوایل قرن بیستم، زمانی که فیزیکدانان رفته رفته فرآیند درک و شناخت آرایش اتمها را آغاز کرده بودند،به نظر میرسید که ما در آستانهی درک اساس کل مواد موجود در جهان خواهیم بود.
اما در سال ۱۹۳۳، یک ستارهشناس سوئیسی به نام فریتز زوئیکی (Fritz Zwicky) برای نخستین بار این استدلال را مطرح کرد که بخش زیادی از جهان، از پدیدهای به طور کامل متفاوت با آنچه که میپنداشتهایم ساخته شده است.
زوئیکی تمامی موادی را که میتوانست در خوشههای کهکشانی مشاهده کند، مورد محاسبه قرار داد. او متوجه شد که مقدار مادهی کافی برای نیروی گرانش به منظور نگه داشتن آنها کنار هم وجود ندارد.
اجزای سازنده دنیا را بدانیم و بشناسیمریچارد مسی (Richard Massey) از دانشگاه دورهام انگلستان معتقد است کهکشانهایی که زوئیکی مشاهده کرده بود،خودشان نیز در حال چرخش بودند؛ چنان چرخش سریعی که آنها باید از مکان خودپرتاب شده و به تمام گوشه و کنار جهان پراکنده میشدند.
هر کهکشان همانند یک چرخوفلک در حال چرخش با سرعت بیش از حد زیاد است. هر موجودی که سوار این چرخوفلک میشود به سمت پایین پرتاب خواهد شد.
زوئیکی متوجه شد که باید مادهی دیگری نیز وجود داشته باشد؛ مادهای که به طور مستقیم نمیتوان آن را مشاهده کرد اما یک کشش گرانشی ایجاد میکند که برای نگه داشتن همهی کاینات در کنار هم به اندازهی کافی قوی است.
وی این فرم ناشناخته از ماده را «تاریک» نامید. در آن زمان اظهارات او غیرعادی به نظر میآمدند و تئوریهای او از سوی دانشمندان جدی گرفته نمیشد. مسی در مورد او چنین میگوید:وی یک نظریه پرداز دیوانه بود، کسی که نمی توانست برآیند نیروها را با همدیگر به دست آورد. در نتیجه یک فرم کاملا جدید از ماده را در ذهن خود اختراع کرد.